En zo zijn we al weer iets meer dan twee weken verder ,ik had het voornemen om elke week te bloggen maar ik heb mij vergist in hoe moe je bent na zo'n operatie.
De eerste dagen na de operatie staan vooral in het teken van heel veel slapen ,medicatie innemen,koelen en proberen te eten nou ja eten zo vloeibaar dat het door een rietje kan.
Twee dagen heb ik een infuus gehad met antibiotica en ontzwellings middel en toen het infuus eruit mocht kreeg ik de antibiotica via een drankje, nou dat heb ik geweten waar ik bang voor was gebeurde ook, het drankje was zo vies, en ik ben echt niet moeilijk op dat gebied, dat ik moest braken. Nu kan ik je vertellen dat gaat het doet alleen heel veel pijn in je kaken.
Omdat ik zo misselijk bleef kreeg ik uiteindelijk ook wat voor de misselijkheid toegediend.
De tweede dag hoefde ik ook geen bloed meer af te zuigen en mocht ik mijn mond gaan spoelen dit moet ik 4 maal per dag doen en proberen voorzichtig te poetsen ehhhhh jaaaaa dat lukte pas na dik een week ;) en spoeling voor mijn neus want die zat zo dicht door al het bloed en snuiten mag drie weken niet.
En toen mocht ik naar huis ,de nodige medicatie mee sjaal voor mijn gezicht want de koude wind is niet prettig heb ik me laten vertellen. De autorit,hoe voorzichtig manlief ook reed, was echt niet prettig ondanks een dik kussen en de stoel in lig stand en éénmaal thuis ben ik direct gaan slapen en dat is eigenlijk ook hoe ik die eerste week ben doorgekomen ,slapen,slapen en nog eens slapen.
Het eten ging thuis ook gelijk beter omdat het veel smakelijker is,manlief kan erg lekker koken, en gelukkig maar want nu 2,5 week later ben ik 4 kilo kwijt. Voor recepten mag je me altijd mailen
Een week later moest ik op controle mijn eigen arts was weggeroepen dus kreeg ik de vervangende arts en die was tevreden over hoe het stond, even wat dingen doorgesproken, medicatie verhoogd en toen naar de mond hygieniste. Zij heeft mijn mond gereinigd en gepoetst en mij laten zien hoe ik dat zelf ook kon. Omdat het ziekenhuis uitliep duurde alles veel langer en aan het eind toen we naar de auto liepen moest ik huilen van vermoeidheid want wat valt dat allemaal tegen.
Na 9 dagen heb ik eindelijk mijn boek weer gepakt hiervoor deed ik heel weinig had echt nergens zin in maar ook dat komt goed.
En ik kan nu een gekookt zacht eitje eten van een heel klein plastic koffielepeltje maar ooohh wat was dat lekker zeg.
De 11e dag was ik heel beroerd werd misselijk wakker kon niet meer lopen van de draaierigheid en bij elke beweging van mijn hoofd moest ik braken echt heel eng, gelukkig stopte het na een paar uur en is dit niet meer teruggekomen.
Zondagavond brak één van mijn fixeerelastieken en dus kon ik dinsdag weer naar het UMC dit keer gelukkig wel bij mijn eigen arts. En ook hij was zeer tevreden,ook wel heel leuk om te zien hoe blij een arts kan worden van zijn werk want deze operatie waarbij ze alles in één keer doen en dan ook geen schroeven gebruiken is ook voor hem uniek.
Hij heeft nieuwe elastieken geplaatst dunnere ook waardoor ik mijn mond nu iets verder(ongeveer één vinger hoog) kan openen en ik nu brood zonder korstjes kan eten en zacht voedsel kan eten,heel klein gesneden als ik maar niet kauw.
Het is wel saai zo thuis maar gelukkig vangt manlief heel veel op ,maar die moet natuurlijk ook gewoon werken, en heb ik een lieve dochter en vriendin die regelmatig langskomen.
Ik zit nog steeds aan twee verschillende morfines en andere medicatie omdat de pijn regelmatig echt niet te houden is maar daar heeft de arts mij ook voor gewaarschuwd.
Het eten wordt ook steeds lastiger want ik krijg nu trek maar kan heel veel gewoon niet eten, het praten gaat binnens mond waardoor ik natuurlijk bijna niet te verstaan ben en ook dat is zo af en toe een bron van frustratie en de verveling slaat toe al kan ik gelukkig achter mijn naaimachine al zijn het maar korte stukjes.
Afgelopen zaterdag ben ik met manlief mee om een boodschap gegaan maar toen we bij de kassa stonden had ik al spijt dat ik meegegaan ben ik was bekaf echt totaal geen conditie meer.
Mijn gezicht is niet meer blauw aan de onderkaken nog wat gezwollen en aan de rechterkant van mijn neus en bovenlip heb ik nog geen gevoel.
En toch nu na 2,5 week durf ik te zeggen dat ik het zo weer zou doen alleen onderschat het niet.
Zo dat was het weer voor even tot de volgende blog.
O nee nog even dit voor wie geïnteresseerd is in voor en na foto's ,ik heb van bijna elke dag wel een portretfoto,kan mij mailen.Je begrijp misschien wel dat ik op de eerste foto's na deze verder niet gaat plaatsen het blijft toch internet ;) en deze blog is niet opgezet voor de fun maar voor diegene die ook een kaakoperatie moet ondergaan want er is heel weinig over te vinden.
maandag 20 april 2015
vrijdag 10 april 2015
De operatie
En toe was het zover afgelopen woensdag 1 april moest ik mij melden in het UMC Utrecht.
Na aanmelding moesten we even wachten want mijn kamer werd schoongemaakt en kreeg ik het opnamegesprek met de verpleegkundige nog even wat onderzoekjes en vragen en toen kon ik naar mijn kamer ,een twee persoonskamer waar ik alleen de eerste nacht met een meneer lag en daarna de kamer voor mezelf had ,hoe luxe :)
De co assistente kwam voor wat onderzoekjes daarna de zaalarts ook voor wat onderzoeken en daarna kwam Dr Rozenberg in eigen persoon nog even aan mijn bed om mij gerust te stellen.
Hierna heb ik met manlief nog even heerlijk in het restaurant kunnen eten,varkenshaas met friet en champignonssaus mmmhhhhh.
Manlief is om 20:00 vertrokken en kon ik de nacht in...............enigszins zenuwachtig maar ook berustend heel vreemd.
Donderdag 2 april:
Om 6:00 uur in de ochtend kwam de verpleegster mij vragen om mij voor 7;30 klaar te maken dat betekende douchen ,sieraden af ,paracetamol innemen en natuurlijk niet te vergeten het charmante operatie pak incl broekje.Iets over 7:00 en kwam manlief binnen de schat hij wilde ook voor de operatie er voor mij zijn.
Dit moest mee de operatiekamer in zodat de artsen alle voorbeelden ook bij de hand hadden.
Net na half acht werd ik weggebracht naar de voorbereidingskamer en moest manlief afscheid nemen tot nog toe voelde ik me vrij kalm.
In de voorbereidingskamer werd ik door de anesthesist opgevangen die ook nog een aantal vragen wilde stellen en toen moest ik even wachten ,nou ja even voor mijn gevoel was het heel lang, Zo rond kijkend op deze kamer waar meerdere patienten liggen kreeg ik het toch even te kwaad pfffff..... maar gelukkig kwam mijn team mij ophalen en ging het gebeuren.
Het team stelt zich voor, infuus ging erin ,mijn hoofd werd ingetaped ,ik moest nog even vertellen wie ik was en waarvoor ik kwam en toen mocht ik gaan slapen....................de operatie heeft zo'n 5 uur geduurd.
Na de operatie:
Toen ik bijkwam was het eerste wat ik vroeg of de operatie gelukt was nou dat was het en toen mij werd verteld dat er geen staaldraad maar elastiek in zat was ik helemaal blij,ik vroeg of ze mijn man al hadden gebeld maar moest blijven omdat mijn pijn(cijfer een 9 )niet omlaag wilde na het maximale aan pijnbestrijding gehad te hebben mocht ik naar mijn kamer waar man en dochterlief al op mij zaten te wachten.
Van de uren daarna weet ik heel weinig ik heb ijswater gedronken heerlijk dochterlief heeft mijn haar nog even gevlochten, ik kreeg continu pijnstilling had de drain nog in mijn neus zitten want ik heb echt heel veel bloed in mijn maag gekregen, manlief heeft steeds het bloed uit mijn mond uitgezogen met een slangetje en ik moest nog even foto's maken als dat lukte want doordat het goede vrijdag en pasen zou zijn zou ik ander zowiezo tot dinsdag moeten blijven nou dat lukte hoor al koste dat veel energie
Ik heb niets gegeten in de avond echt geen trek wel heel veel gedronken
Dit zijn foto's een aantal uur na de operatie ,nog niet zo opgezwollen maar hier zie je wel hoe mooi de kaaklijn al is.
De dagen erna daar ga ik een nieuwe blog over maken maar ga nu eerst weer even rusten.
Het zou leuk zijn als je een reactie op deze blog achterlaat, tot snel weer!
Na aanmelding moesten we even wachten want mijn kamer werd schoongemaakt en kreeg ik het opnamegesprek met de verpleegkundige nog even wat onderzoekjes en vragen en toen kon ik naar mijn kamer ,een twee persoonskamer waar ik alleen de eerste nacht met een meneer lag en daarna de kamer voor mezelf had ,hoe luxe :)
De co assistente kwam voor wat onderzoekjes daarna de zaalarts ook voor wat onderzoeken en daarna kwam Dr Rozenberg in eigen persoon nog even aan mijn bed om mij gerust te stellen.
Hierna heb ik met manlief nog even heerlijk in het restaurant kunnen eten,varkenshaas met friet en champignonssaus mmmhhhhh.
Manlief is om 20:00 vertrokken en kon ik de nacht in...............enigszins zenuwachtig maar ook berustend heel vreemd.
Donderdag 2 april:
Om 6:00 uur in de ochtend kwam de verpleegster mij vragen om mij voor 7;30 klaar te maken dat betekende douchen ,sieraden af ,paracetamol innemen en natuurlijk niet te vergeten het charmante operatie pak incl broekje.Iets over 7:00 en kwam manlief binnen de schat hij wilde ook voor de operatie er voor mij zijn.
Net na half acht werd ik weggebracht naar de voorbereidingskamer en moest manlief afscheid nemen tot nog toe voelde ik me vrij kalm.
In de voorbereidingskamer werd ik door de anesthesist opgevangen die ook nog een aantal vragen wilde stellen en toen moest ik even wachten ,nou ja even voor mijn gevoel was het heel lang, Zo rond kijkend op deze kamer waar meerdere patienten liggen kreeg ik het toch even te kwaad pfffff..... maar gelukkig kwam mijn team mij ophalen en ging het gebeuren.
Het team stelt zich voor, infuus ging erin ,mijn hoofd werd ingetaped ,ik moest nog even vertellen wie ik was en waarvoor ik kwam en toen mocht ik gaan slapen....................de operatie heeft zo'n 5 uur geduurd.
Na de operatie:
Toen ik bijkwam was het eerste wat ik vroeg of de operatie gelukt was nou dat was het en toen mij werd verteld dat er geen staaldraad maar elastiek in zat was ik helemaal blij,ik vroeg of ze mijn man al hadden gebeld maar moest blijven omdat mijn pijn(cijfer een 9 )niet omlaag wilde na het maximale aan pijnbestrijding gehad te hebben mocht ik naar mijn kamer waar man en dochterlief al op mij zaten te wachten.
Van de uren daarna weet ik heel weinig ik heb ijswater gedronken heerlijk dochterlief heeft mijn haar nog even gevlochten, ik kreeg continu pijnstilling had de drain nog in mijn neus zitten want ik heb echt heel veel bloed in mijn maag gekregen, manlief heeft steeds het bloed uit mijn mond uitgezogen met een slangetje en ik moest nog even foto's maken als dat lukte want doordat het goede vrijdag en pasen zou zijn zou ik ander zowiezo tot dinsdag moeten blijven nou dat lukte hoor al koste dat veel energie
Ik heb niets gegeten in de avond echt geen trek wel heel veel gedronken
Dit zijn foto's een aantal uur na de operatie ,nog niet zo opgezwollen maar hier zie je wel hoe mooi de kaaklijn al is.
De dagen erna daar ga ik een nieuwe blog over maken maar ga nu eerst weer even rusten.
Het zou leuk zijn als je een reactie op deze blog achterlaat, tot snel weer!
maandag 30 maart 2015
Het gaat echt gebeuren............
En deze week gaat het dan ook echt gebeuren ....... ben best wel een beetje erg zenuwachtig. maar dat mag!
Vandaag nog even langs de Orthodontist om haakjes te laten plaatsen op mijn beugel en dan is al het voorbereidend werk gedaan.
Wij zijn eerst nog lekker op vakantie geweest en hebben het afgelopen weekend ook alleen maar leuke dingen gedaan en vooral nog even heerlijk gegeten maar vandaag merk ik toch wel dat ik er tegen op kijkt.
Niet tegen de operatie maar het wakker worden.........de pijn.......pas na zes weken weer kunnen kauwen.........thuis zitten,
Series ,films en boeken staan al klaar, recepten genoeg, vandaag nog even wat boodschapjes halen,beker met rietjes in huis coolpacks etc. huishouden extra goed gedaan...... dus eigenlijk klaar voor mijn opname a.s woensdag.
Morgen nog een dagje werken en mijn tas inpakken en misschien deze week nog een blogbericht van mij en anders later.......
groetjes en tot snel weer!
Vandaag nog even langs de Orthodontist om haakjes te laten plaatsen op mijn beugel en dan is al het voorbereidend werk gedaan.
Wij zijn eerst nog lekker op vakantie geweest en hebben het afgelopen weekend ook alleen maar leuke dingen gedaan en vooral nog even heerlijk gegeten maar vandaag merk ik toch wel dat ik er tegen op kijkt.
Niet tegen de operatie maar het wakker worden.........de pijn.......pas na zes weken weer kunnen kauwen.........thuis zitten,
Series ,films en boeken staan al klaar, recepten genoeg, vandaag nog even wat boodschapjes halen,beker met rietjes in huis coolpacks etc. huishouden extra goed gedaan...... dus eigenlijk klaar voor mijn opname a.s woensdag.
Morgen nog een dagje werken en mijn tas inpakken en misschien deze week nog een blogbericht van mij en anders later.......
groetjes en tot snel weer!
vrijdag 6 maart 2015
En dan heb je ineens een datum.......
Zo na een aantal weken wachten en na twee keer eerder gebeld te hebben wanneer de operatie nu eindelijk is en dan te horen te krijgen dat de operatie misschien pas eind april begin mei gaat worden ,men wat was ik gefrusteerd, kreeg ik vandaag dan eindelijk de datum gemaild.
Op mijn werk in de theepauze kijk ik op mijn smartphone en zie een mail uit het UMC met iets over mijn operatie ,brrrr snel openen en dan zie ik 2 april staan ,2 april dat is al over vier weken pffff mijn hard begon twee keer zo snel te slaan en ik ben nog een beetje van de kaart want het is een begin van zeer waarschijnlijk dadelijk een leven met steeds minder pijn een leven waarin je ook weer eens normaal kan eten zonder dagen pijn maar ooohhhhh ik vind het tegelijkertijd zo eng.
Aanstaande maandag heb ik een afspraak met de chirurg en hoor dan meer moet ook gelijk de orthodontist gaan bellen dan maar daarover later meer zo ook over VGZ mijn verzekering die mij gisteren bijna een paniekaanval bezorgde door wederom moelijk te doen maar ook dat later.
Voor nu even dit en van de week meer nieuws.
Het zou leuk zijn als je op deze blog een reactie achtelaat :)
groetjes Heidy
maandag 12 januari 2015
Wat gaan ze nu eigenlijk doen.....................
Zo vandaag weer in het UMC Utrecht geweest ,ditmaal voor een 3D onderzoek en voorlopig het laatste onderzoek voor de operatie.
Het ritje ernaar toe verliep gelukkig voorspoedig en 20 minuutje later dan gepland mocht ik met de tandtechnicus mee. Hier werd uitgelegd wat de bedoeling was en toen kon het circus beginnen.
Eerst happen in drap? met een mondbeugel die zowel boven en onder tegelijkertijd werkte ,dat is handig!,daarna happen in zachte warme wax dat is niet zo erg. De chirurg kwam nog even langs om nog even de laatste dingetjes door te spreken en toen mocht ik langs de scan dat was minder leuk.Gescand worden met die beugels met drap in je mond doodstil moeten zitten met je kiezen hard op elkaar is voor mij geen pretje maar ja het moet gebeuren.Toen ik dacht dat we echt klaar waren vertelde de technicus mij voorzichtig dat we ook nog even gips gingen happen,oohhhhh nee he het meest vervelend van allemaal met een beugel in je mond, en als de verpleegster dan ook nog zegt dat ze er niet zo goed in is met een beugel aaahhhhhhhhh, gelukkig haalde zij een collega erbij.
Hierna weer even naar de medisch fotograaf ,chirurgisch petje op je hoofd en dan maar 3D foto's laten maken,heel charmant en een leuk aandenken voor in mijn plakboek na de behandeling ;).
Hierna kon ik eindelijk weer naar huis met behoorlijk wat pijn in kaken,hoofd en oren van de behandeling waarschijnlijk weer een kater van 4 dagen maar ooit kom ik hier van af.........!
Wat gaan ze nu eigenlijk doen?
- Mijn onderkaak breken ze en wordt met plaatjes naar voren gezet.
- Mijn bovenkaak verbreden ze en word recht gezet.
- Twee onderste verstandskiezen die nog niet door zijn halen ze er direct uit.
- 4 implantaten worden er gelijk in geplaatst en 5 kronen.
Een heel traject maar gelukkig alles in één keer want hoe dichter bij het komt hoe banger ik word.
Nu nog een afspraak bij de Orthodontist in Gorichem en wachten op een datum.
Het ritje ernaar toe verliep gelukkig voorspoedig en 20 minuutje later dan gepland mocht ik met de tandtechnicus mee. Hier werd uitgelegd wat de bedoeling was en toen kon het circus beginnen.
Eerst happen in drap? met een mondbeugel die zowel boven en onder tegelijkertijd werkte ,dat is handig!,daarna happen in zachte warme wax dat is niet zo erg. De chirurg kwam nog even langs om nog even de laatste dingetjes door te spreken en toen mocht ik langs de scan dat was minder leuk.Gescand worden met die beugels met drap in je mond doodstil moeten zitten met je kiezen hard op elkaar is voor mij geen pretje maar ja het moet gebeuren.Toen ik dacht dat we echt klaar waren vertelde de technicus mij voorzichtig dat we ook nog even gips gingen happen,oohhhhh nee he het meest vervelend van allemaal met een beugel in je mond, en als de verpleegster dan ook nog zegt dat ze er niet zo goed in is met een beugel aaahhhhhhhhh, gelukkig haalde zij een collega erbij.
Hierna weer even naar de medisch fotograaf ,chirurgisch petje op je hoofd en dan maar 3D foto's laten maken,heel charmant en een leuk aandenken voor in mijn plakboek na de behandeling ;).
Hierna kon ik eindelijk weer naar huis met behoorlijk wat pijn in kaken,hoofd en oren van de behandeling waarschijnlijk weer een kater van 4 dagen maar ooit kom ik hier van af.........!
Wat gaan ze nu eigenlijk doen?
- Mijn onderkaak breken ze en wordt met plaatjes naar voren gezet.
- Mijn bovenkaak verbreden ze en word recht gezet.
- Twee onderste verstandskiezen die nog niet door zijn halen ze er direct uit.
- 4 implantaten worden er gelijk in geplaatst en 5 kronen.
Een heel traject maar gelukkig alles in één keer want hoe dichter bij het komt hoe banger ik word.
Nu nog een afspraak bij de Orthodontist in Gorichem en wachten op een datum.
donderdag 8 januari 2015
Waarom deze blog.......
Vandaag dan uiteindelijk besloten om mijn beugel en kaaktraject te bloggen omdat ik het zelf ook heel prettig vind om zoveel mogelijk ervaringen van mensen te lezen.
Ik zal eerst zo kort mogelijk vertellen hoe dit allemaal is begonnen.
Een jaar of 12 geleden begon ik met allerlei vage klachten van hoofdpijn,spierpijnen in nek en schouders etc etc pijnstillers en fysio ook allerlei vormen mocht allemaal niet baten.Na 9 jaar echt bijna elke specialist, diverse fysiotherapeuten, allerlei medicijnen en diverse, misschien is het wel???????? diagnoses gehad te hebben kwamen ze allemaal tot de conclusie het komt door de kaken hehe eindelijk.
Op naar de kaakchirurg hier in Dordrecht die mij eigenlijk direct door verwees naar het UMC in Utrecht. De kaakchirurg in Utrecht wist mij gelijk te vertellen dat dit een operatie zou worden met een hele grote kans dat mijn klachten echt zouden verdwijnen, hier hoefde ik niet lang over na te denken want elke kans op een pijnvrij leven en normaal kunnen eten zonder klachten, ik teken ervoor. Afspraak bij de Orthodontist gemaakt want tja blij ben ik er niet mee maar een beugel moest er eerst in. Aanvraag bij de verzekering gedaan en ..................alles werd afgewezen.
Dat kan niet was mijn eerste gedachte en ik raakte toch wel een beetje in paniek,maar mijn altijd steunende wederhelft is er gelijk achteraan gegaan en na ruim 1,5 jaar vechten kreeg ik eindelijk te horen dat de operatie wel vergoed wordt maar de beugel niet oké dat is dan maar zo.
Ik ben gelijk met de orthodontist gaan bellen en twee weken later in april 2014 werd dan eindelijk de slotjes geplaatst voor mijn beugel en nog een week later het draad erdoor poehee dat was geen pretje dik een week pijn in mijn tanden gehad, leuk hoor zo'n beugel.
De ortho gaf aan dat het anderhalf jaar zou duren maar afgelopen 5 januari 2015 (8 maanden dus) ben ik weer in het UMC geweest en weet nu dat ze over twee a drie maanden gaan opereren, spannend!
In mijn volgend bericht vertel ik wat ze nu eigenlijk gaan doen.
Ik zal eerst zo kort mogelijk vertellen hoe dit allemaal is begonnen.
Een jaar of 12 geleden begon ik met allerlei vage klachten van hoofdpijn,spierpijnen in nek en schouders etc etc pijnstillers en fysio ook allerlei vormen mocht allemaal niet baten.Na 9 jaar echt bijna elke specialist, diverse fysiotherapeuten, allerlei medicijnen en diverse, misschien is het wel???????? diagnoses gehad te hebben kwamen ze allemaal tot de conclusie het komt door de kaken hehe eindelijk.
Op naar de kaakchirurg hier in Dordrecht die mij eigenlijk direct door verwees naar het UMC in Utrecht. De kaakchirurg in Utrecht wist mij gelijk te vertellen dat dit een operatie zou worden met een hele grote kans dat mijn klachten echt zouden verdwijnen, hier hoefde ik niet lang over na te denken want elke kans op een pijnvrij leven en normaal kunnen eten zonder klachten, ik teken ervoor. Afspraak bij de Orthodontist gemaakt want tja blij ben ik er niet mee maar een beugel moest er eerst in. Aanvraag bij de verzekering gedaan en ..................alles werd afgewezen.
Dat kan niet was mijn eerste gedachte en ik raakte toch wel een beetje in paniek,maar mijn altijd steunende wederhelft is er gelijk achteraan gegaan en na ruim 1,5 jaar vechten kreeg ik eindelijk te horen dat de operatie wel vergoed wordt maar de beugel niet oké dat is dan maar zo.
Ik ben gelijk met de orthodontist gaan bellen en twee weken later in april 2014 werd dan eindelijk de slotjes geplaatst voor mijn beugel en nog een week later het draad erdoor poehee dat was geen pretje dik een week pijn in mijn tanden gehad, leuk hoor zo'n beugel.
De ortho gaf aan dat het anderhalf jaar zou duren maar afgelopen 5 januari 2015 (8 maanden dus) ben ik weer in het UMC geweest en weet nu dat ze over twee a drie maanden gaan opereren, spannend!
In mijn volgend bericht vertel ik wat ze nu eigenlijk gaan doen.
Abonneren op:
Posts (Atom)